Świadectwa charakterystyki energetycznej budynku są narzędziem służącym informowaniu właścicieli, najemców i użytkowników budynków o kosztach ogrzewania i chłodzenia, oszczędnościach, które przyniosłyby inwestycje oraz zawierają analizy porównawcze uwzględniające podobne budynki.
Dotychczas
Obecne przepisy przewidują obowiązek dotyczący świadectwa charakterystyki energetycznej w przypadku budynków, które są wznoszone, sprzedawane lub wynajmowane, a klasa efektywności energetycznej świadectw charakterystyki energetycznej musi być również podana w materiałach reklamowych.
Świadectwa te są również obowiązkowe w przypadku budynków o powierzchni powyżej 250 m² zajmowanych przez organ publiczny i często odwiedzanych przez ludność.
Rewizja
Zgodnie z rewizją EPBD do grudnia 2025 r. świadectwa będą musiały być zgodne ze specjalną formatką opracowaną przez KE wskazującą klasę charakterystyki energetycznej budynku i będą musiały być wydawane przez niezależnych ekspertów po wizycie w budynku. Proponowane jest również stworzenie publicznie dostępnych baz danych z tymi świadectwami.
Stanowisko Fali Renowacji do propozycji rewizji z grudnia 2021 r. (z 31.o3.2022) z zakresu EPCs:
Jeśli chodzi o świadectwa charakterystyki energetycznej (EPCs) celem jest ich lepsze dopasowanie do głębokiej modernizacji całego zasobu budowalnego:
- Powinny być rozszerzane by zapewnić pełne pokrycie całego zasobu budowlanego przed zdefiniowaną datą (idealnie – rokiem 2030)
- Najważniejszym założeniem powinno być, że po fakcie wygenerowania EPC następowały działania modernizacyjne
- Zakres EPC powinien lepiej uwzględniać wielorakie pozytywne efekty modernizacji, w tym kwestie zdrowych warunków klimatycznych w pomieszczeniach (healthy indoor climate).
- Powinny być one integrowane z innymi istniejącymi bazami danych i narzędziami, takimi jak wskaźnik gotowości budynku (SRI – Smart Readiness Indicator) poprzez cyfrowe dzienniki budynków (Digital Building Logbook), przez co przezwycięży się problem fragmentacji łańcucha wartości
- Uwzględnić w EPC kontrolę i weryfikację obowiązkowych technicznych systemów budynków. Istnieje potrzeba wprowadzenia ujednoliconego europejskiego szablonu, by zapewnić możliwość porównań między krajami członkowskimi. Takie ujednolicenie powinno wspierać proces renowacji, w szczególności w świetle konkretnych punktów aktywacji w cyklu życia budynku, które będą wymuszały wystawienie EPC: budowy, renowacji, sprzedaży i wynajmu. Z powyższych powodów EPC są idealnych narzędziem do walidacji zgodności z obowiązkowymi wymaganiami. Nowe specyfikacje powinny być zintegrowane w EPC, by zainicjować dekarbonizację budynków poza wyłącznie charakterystyką energetyczną, a równoległa cyfryzacja EPC sprawi, że staną się one bardziej dynamiczne i będą mieć wartość informacyjną.
Jeśli mowa o kwestiach zdrowych warunków klimatycznych w pomieszczeniach, to warto rozważyć wprowadzenie obowiązkowych minimalnych wymagań w zakresie jakości środowiska w pomieszczeniach (IEQ – Indoor Environmental Quality) (z technologią dezynfekcji wykorzystującą UV-C jako ważną jej częścią) zawierających np. Podstawowe wskaźniki jeśli chodzi o zrównoważone podejście do budynku (z Common European framework Level(s)) do wykorzystania jako inspiracja do wprowadzenia wymagań regulacyjnych w zakresie jakości powietrza wewnętrznego. IEQ powinna być promowana nie tylko na poziomie budynku ale także jego modułu. Wspieramy monitorowanie IEQ, które powinno się zacząć od zestawu minimalnych znaczących parametrów, które powinny być widoczne dla użytkowników budynku w ten sposób informując ich o rozbieżnościach między wartościami mierzonymi a docelowymi. Dzięki temu osiągnie się zachętę do interwencji i optymalizacji. Dla każdego modułu (lokal mieszkalny lub niezależna część) powinna być możliwość pomiaru IEQ, w celu poprawnego identyfikowania awarii lub lokalizacji nieefektywności i by umożliwić łatwe podjęcie właściwych kroków.
