Długoterminowe strategie renowacji mają określać m.in. wizję, plan działania, konkretne środki i działania z zakresu polityki oraz specjalne mechanizmy finansowania służące obniżeniu emisyjności krajowych zasobów budowlanych do 2050 r.
Dotychczas
Poza częścią dotyczącą krajowego przeglądu zasobu budynków, polityk mających na celu stymulowanie optymalnych kosztowo głębokich renowacji a także skupienia się na najgorszych budynkach LTRS musi zawierać wskaźniki realizacji celów a także kamienie milowe dla 2030, 2040 i 2050 r.
Przykładowe Strategie dostępne są tutaj.
Analiza 13 Strategii, które państwa członkowskie zgłosiły do 15.11.2020 jest dostępna tutaj
Komentarz inicjatywy Fala Renowacji do wersji polskiej Strategii, opublikowanej w celach konsultacyjnych na początku 2020 r. dostępny jest tutaj.
Rewizja
Obecna rewizja EPBD ma w planach wprowadzenie zestandaryzowanej formatki dla Renowacyjnych Planów Działań (National Building Renovation Plans), w tym zawierające wymagania określenia niewiążących celów dla 2030, 2040 i 2050 r. Plany mające zastąpić strategie renowacji zakresem mają być poszerzone m.in. o krajową bazę świadectw charakterystyki energetycznej.
Stanowisko Fali Renowacji do propozycji rewizji z grudnia 2021 r. (z 31.o3.2022) z zakresu NBRP:
Krokiem w dobrym kierunku jest fakt, że Krajowe Plany Renowacji Budynków (NBrP) mają w rewizji Dyrektywy bardziej operacyjny charakter ale musi być pewność, że kraje członkowskie raportują w zakresie polityki i działań używając kwantyfikowalnych celów jak planują zapewnić wystarczającą siłę roboczą dla renowacji a także rozwój i zwiększanie umiejętności oraz szkolenie dla profesjonalistów ds. renowacji. Rozwój umiejętności i wsparcie techniczne powinno być finansowo wspierane przez istniejące i nowe instrumenty z wykorzystaniem unijnego Funduszu Socjalnego związanego z działaniami na rzecz klimatu (Social Climate Fund) i system handlu uprawnieniami do emisji (ETS). Mapy drogowe powinny zawierać cele dla 2030, 2040 i 2050 roku w zakresie skali renowacji, zarówno zużycia energii pierwotnej i końcowej sektora budynków jak i jasnych celów w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych. MEPS powinny być zgodne z powyższymi celami. Zbieranie i wymiana wszystkich informacji powinny być możliwe i porównywalne na poziomie lokalnym i europejskim, z zastosowaniem jednakowego podejścia. Bardziej ambitne cele powinny być ustanowione na krótką skalę (lata 2027-2030). Szybsza niezależność energetyczna musi być zapewniona bez opóźnień. Wszystkie budynki powinny być w tym procesie uwzględnione, z główną rolą budynków publicznych.
Takie ambitne podejście powinno być połączone z działaniami pomocniczymi takimi jak finansowanie, wsparcie techniczne oraz narzędziami szkoleniowymi I informacyjnymi (nie tylko o dostępnych źródłach finansowania ale także o obecnych wymaganiach odnośnie MEP).
